En son anımsadığımız “1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü’nün üzerinden tam bir yıl geçti.

Peki bu zaman zarfında neler değişti?

Neler değişmedi ki…

Geçen yıl 1 Mayıs 2023’den bu zamana kadar…
Bir yıl çerisinde dolarından, euro’suna, altından, kira fiyatlarına…

Zam uçuşuna geçmeyen neler kaldı ki?!…

Örnekleri say sayabildiğin kadar… Aklımıza gelen, gelmeyen, gözümüzün gördüğü, görmediği…
İğneden ipliğe her şey…
Kimisi %200, kimisi %300, kimisi %400, hatta %500 arttı da arttıı.

Durdurak bilmeden…

Peki hiç değişmeyen, yerinde sayan neler var?!

İşçinin, emekçinin, memurun, esnafın, köylünün kaplumbağa hızındaki maaş artışı, çilesi, enflasyon yükünün altındaki ağırlığının biraz daha artması. Çalışanların hâlâ kadro alamaması….

Evet bugün 1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü…
Yani diğer bir adıyla İŞÇİ BAYRAMI.

Söyler misiniz, bu geçim yükünün altında, her gün biraz daha ezilen sabit gelirliler, ne kadar bayram yapabilsin!?

Asgarî ücretlilerin aldıkları zam, yükselen enflasyon oranında erimiş, bir yıl evvel 2 Bin lira olan ev kiraları 10 Bin’e çıkmış, emekliler beli büküle büküle sokaklarda çöp didikleyerek plâstik, kâğıt aramaya başlamış, çoluk-çocuk, erkek-kadın pazar sonraları atıklar toplamaya başlamış, kamu çalışanlarının aldıkları yıllık zam, vergi dilimi ve enflasyon rakamlarının altında kalmışken, işçi, emekçi vatandaş, nasıl bir DAYANIŞMA VE BAYRAM GÜNÜ’nden bahsedebilsin?!

Diyanet İşleri Başkanlığı 2024 yılı için fitre bedeli olarak 130 lira belirlemişti. Ufak bir hesap yapacak olursak, günlük 130 liraya yemek yiyen bir kişi, 30 günde 30×130=3900 lira harcar. Bu kişi evli ve de 1 çocuğu varsa, 3900×3=11700 lira eder.

Yani giyim, ilâç, kira, elektrik, su, yakıtı hiç saymıyorum bile.

Asgarî ücretin 17600 lira olduğu bir ortamda, 3 kişilik bir ailenin, sadece gıda gideri 11.700 lira…

Gerçeğinden uzak açıklanan enflasyon oranları ile, marketteki ve pazardaki enflasyon rakamları birbirleriyle uyuşmak şöyle dursun, yaklaşmıyor bile…

Hal böyle olunca da sabit gelirli çalışanlar, günden güne fakirleşmeye doğru sürükleniyor adeta…

Bu şartlar altında çalıştığı yerde bir de saatlik olarak sabit maaş alan işçi hadi bu kaos içinde bayram yapsın yapabilirse…

Her daim söylenen manidar bir söz vardır;
EMEK, EN YÜCE DEĞERDİR!…

Bu yüce değerin timsalleri olan emekçilerin de hakları alnının teri kurumadan verilmeli ki, refaha eren sağlıklı bir toplum oluşsun…

İşçinin, emekçinin her yıl daha da artması umuduyla beklediği refah düzeyinin aşağılara inmemesi, ihmâllik yüzünden hiçbir çalışan canından olmaması ümitleriyle…

1 MAYIS EMEK VE DAYANIŞMA GÜNÜ, işçinin, emekçinin, mutlu olabildiği kadar kutlu olsun…

Saygılarımla…